27 juni 2010
Gisteren ben ik op bezoek geweest bij Laura, Ron, Fleur en Merel en hun katten Bubbels en Bengel. Wat wonen ze prachtig! En wat hebben B&B het goed bij hen! Ik kan niet anders zeggen. Een heerlijke tuin waar ze in mogen spelen, een groot huis en een boel knuffels die ze van hen allen krijgen. Ze boffen maar en daarmee ik natuurlijk ook. Laura had zelfs weer van die heerlijke bonbons voor mij gehaald. Zo lief! Ik heb lekker gesmuld. Jammer dat ik geen badpak bij mij had. Want ze hebben ook nog een verwarmd zwembad! En warm was het, dus een duik was zeker verfrissend geweest. Bubbels en Bengel zijn ontzettend lief. Ze kenden mij natuurlijk niet meer, maar ik mocht ze wel lekker knuffelen. Bengel lijkt echt als 2 druppels op onze Leevie en Bubbels heeft echt haar eigen ‘look’. Zij is wat lichter van kleur en (nu nog) klein en fijn. Beiden hebben een heerlijk zacht vachtje. Ik heb genoten en wil Laura en familie nogmaals danken voor de goede zorgen voor B&B en voor de gezellige middag! Bijgaand een aantal foto’s welke ik van het bezoekje heb genomen.
Mireille schreef mij dat Bumper nu ook dat andere hoektandje kwijt is. Dus al met al toch nog goed gekomen. Alleen is madame nu krols! Wel jong, maar zal wel aan haar genen liggen. Major was ook heel jong papa. Hierbij nog een paar foto’s die zij mij toestuurde. Nogmaals dank voor de update en foto’s Mireille.
Ook kreeg ik van Erwin een paar foto’s van Simba en Nala. Simba en Nala doen het heel goed en zijn al helemaal gewend aan hun nieuwe baasjes. Ik ben hier heel blij mee. Dus Erwin ook jij dank voor de update en foto’s!
Afgelopen vrijdag ben ik met Millie naar de dierenarts geweest. Ze had in eens een ontstoken melkklier en hoge koorts. Wel vreemd wetende dat ze net gesteriliseerd is. De dierenarts had dit niet eerder mee gemaakt bij een geholpen poes. En een pijn dat ze heeft! Nu gromt ze weer als vanouds… Maar het zal vast snel overgaan nu ze antibiotica krijgt en wat metacam (voor de koorts en de pijn).
20 juni 2010
Afgelopen maandag is de dierenarts bij ons thuis geweest voor de jaarlijkse vaccinaties. 9 van de 12 katten hebben weer hun jaarlijkse enting gekregen. Gelukkig verliep alles vlot en zijn ze allen gezond bevonden. Wel moeten Magnum en Magic er later dit jaar aan geloven… Tandsteen! Dus een roesje en dan schoonmaken dat gebit. Leevie doet het ook heel goed. Eigenlijk merkte wij nauwelijks iets aan hem. Hij speelde dezelfde avond al na zijn castratie. Leevie weegt inmiddels 4.3 kg. Dat gaat snel! Zoals jullie in mijn vorige dagboeken lazen, zijn pixies dol op toiletrollen stelen… Nou Leevie zoekt het nog iets groter op en gaat er met onze keukenrollen vandoor! Het mag natuurlijk niet, maar we vonden het zo grappig dat we er even een serie foto’s aan gewijd hebben. Zie hoe de kleine boef onze keukenrol weet te ruïneren;-). Mambo heeft de laatste dagen zijn ‘mannelijkheid’ mogen oefenen bij Mia. Alleen bakt hij er nog niet zoveel van. Ik ga er dan ook vanuit dat Mia niet zwanger is. Maar ze hebben in ieder geval een leuke tijd samen doorgebracht. Ja, Mambo is natuurlijk nog niet zo ervaren als Major en pakt het dus een stuk ‘zachter’ aan. Major laat zijn vrouwtje niet losschieten en Mambo kijkt een beetje en bijt zachtjes in Mia haar nek, maar veel meer dan dat heb ik niet zien gebeuren. Geeft niets. Ben al lang blij dat hij een beetje interesse begint te tonen. Ik heb ook weer wat updates gekregen. Ben ik altijd heel blij mee. Om te beginnen heeft Bumper toch een van de hoektandjes verloren. Zie foto. Nu de andere nog en dan hoeft Bumper in ieder geval niet voor haar tandjes naar de dierenarts. Dat zou mooi zijn! Mireille is nog steeds stapel verliefd op haar Bumper. En deze liefde gaat heel ver. Dit is nu waar ik het voor doe! Andere mensen net zo enthousiast krijgen voor de pixiebob als ik. Verder wordt Bumper steeds ondernemender. Ze klimt nu zelfs op de schutting en gaat dan over het randje lopen en stiekem even bij de buren gluren;-). Ze heeft dit afgekeken van Banjer en dacht: “Wat Banjer kan, kan ik ook!” Mireille, dank weer voor de update en de leuke foto’s en ik kijk uit naar jullie bezoekje aan mij en onze kattenbende! Ook kreeg ik weer een update en foto’s van Astrid van hun Bruce en dit keer goed nieuws. Bruce is weer helemaal de oude en lekker actief. Zoals Astrid schreef: “Hij speelt de hele dag met beesies!” En die laat hij dan vervolgens overal in huis slingeren. Ja, ik heb nog geen kat meegemaakt die zijn rommel opruimt;-). Het wisselen van zijn tandjes gaat nu gelukkig goed. Laten we zeggen in een wat normaler tempo. Maar die Bruce is ook nog eens een heel dapper ventje. Hij moppert niet onderweg in de auto. Nee, meneer wil tijdens het rijden gewoon op schoot liggen. Leevie - aan de andere kant - heeft de hele weg naar de dierenarts lopen miauwen. Dus goed zo Bruce! En Bruce vond ook al snel zijn draai bij de ouders van Astrid. Gaat gewoon een tukkie doen! En ja, hij vindt alles wel prima en laat zich ook lekker plagen door Astrid en Arjen…. Zie dat muisje op zijn koppie! Hij trok zich er niets van aan en de lol was er voor Astrid en Arjen dan ook snel weer vanaf. Astrid, wederom dank voor je update en de leuke foto’s! Tot slot nog een update van Laura gekregen over haar Bubbels en Bengel. Ook Bengel heeft nog zijn kleine hoektandjes zitten en de grote komen al door. Ja, we gaan nu allemaal onze kittens controleren;-). Maar ik heb goede hoop dat ook bij Bengel de kleine hoektandjes vanzelf los zullen laten. Ze houden me op de hoogte. Bubbels weegt overigens zo’n 2.5 kg en Bengel 3.8 kg. Bengel is iets lichter dan zijn broertjes Leevie en Bruce, maar geen slecht gewicht voor zijn jonge leeftijd. Dit geldt ook voor Bubbels. Ze is een dametje en die zijn wat lichter. Al heb ik wel hoop dat ze wat groter wordt dan de gemiddelde poes aangezien Major grote kittens geeft en Macy zelf een flinke dame is. Time wil tell. Verder kijk ik echt uit naar mijn bezoekje aan jullie Laura! Nog een weekje en ik kom jullie kant op. Nogmaals dank voor de updates en tot de 26e!
12 juni 2010
Ik ben zo trots! Ik sta met een groot artikel in het blad Kattenmanieren! Dit keer met de pixiebob als rasspecial! Ik wil Janine Verhoeven (auteur, fotografe en illustrator) danken voor het interview en de mooie foto’s die zij bij ons thuis heeft genomen. Via deze link kan je het artikel inzien.
Ook heb ik weer een leuke update en mooie foto’s gekregen van Bubbels en Bengel met dank aan Laura! Wat zijn Bubbels en Bengel toch mooi! Om te beginnen vond Laura het filmpje en de foto van Bruce in zijn voetbalshirt heel leuk. Ook ziet Laura veel terug in haar pixies bij de broertjes en zusjes. Bubbels is nog steeds een slim en stout dametje die de hordeur keer op keer weet open te maken. Niets houdt haar tegen! Ook geen barricades voor de hordeur. Ze duwt zich er gewoon doorheen. Bengel is al vriendjes aan het maken met het konijn zoals je op de foto kan zien. En ook wil hij graag helpen bij het onkruid wieden;-). Bengel woog vorige week zo’n 3.7 kg en Bubbels rond de 2.5 kg. Ja, ze groeien prima. Weet dat ze ook na een tijdje even stil blijven staan op gewicht en dit later weer oppakken. Nogmaals dank Laura voor de prachtige foto’s en de update!
Ook kreeg ik in eerste instantie een grappig bericht van Mireille over haar Bumper. Alle kittens (die eind december zijn geboren) zijn momenteel aan het wisselen. Maar Bumper krijgt haar grote hoektanden terwijl de kleine hoektanden nog vast zitten! Ja, dat geeft een grappige foto. Maar na wat research door Mireille blijkt dat dit ook problemen kan geven… Ik vroeg haar al of ze wellicht wel los zaten, maar die kleine hoektanden zitten muurvast! Ze heeft de dierenarts al gesproken en ze adviseren het nu nog even aan te kijken. Maar als ze vast blijven zitten, dan moeten ze er toch operatief uit. Ik duim want je kat onder narcose moeten brengen, is toch altijd een beetje eng. Maar dit met die tandjes heb ik nog nooit eerder meegemaakt…
Ook ontving ik een update van Astrid over Bruce. Bruce was de laatste dagen helemaal niet lekker. Beetje lusteloos en ook minder eten dan normaal. Ja, als ik dit soort berichten krijg, hou ik mijn hart vast. Astrid is voor de zekerheid toch maar naar de dierenarts gegaan. Aldaar constateerde de dierenarts dat hij wel heel rap aan het wisselen is. Meerdere tandjes tegelijk. En dat veroorzaakt toch pijn en hinder bij het eten. Ook had hij wat verhoging. Na een antibioticakuurtje en wat pijnstilling knapte Bruce gelukkig weer snel op. Nu ik dus dit soort updates krijg, ga ik voortaan die bekjes controleren van mijn kittens. Uiteraard gelijk bij Leevie gekeken.. Maar zag er gelukkig allemaal goed uit en hij is nog niet begonnen met wisselen.
Verder heeft Karin mij nog een paar mooie foto's van Neo (broertje van Maya) en Charlie (poes van mijn eerste nestje) gestuurd. Wat zijn ze toch mooi geworden! Dank Karin voor deze mooie foto's en ik ben blij te horen dat Charlie en Neo het goed doen.
Wel is die arme Leevie gisteren zelf ‘onder het mes’ geweest. Ik ben zo bang – nu Mia krols is - dat hij per ongeluk zijn moeder dekt. Uiteraard houden we alles goed in de gaten, maar het is toch wel makkelijker als hij geen poezen kan bevruchten. Al weet ik nog niet eens zeker of hij al zover is. Gelukkig is hij al weer snel opgeknapt en begon na een paar uurtjes al weer te spelen. Wat een heerlijk knulletje is het toch. Mambo mag inmiddels zijn mannelijkheid laten zien, maar weet nog niet goed wat hij moet doen. Wellicht is hij een beetje een laatbloeier. Neemt niet weg dat ik heel blij ben dat hij (nog) NIET sproeit! Millie doet het ook goed. Ze is nog liever dan ze al was en blaast stukken minder naar de andere katten. Echt ze is zo veranderd na de sterilisatie! Ik herken haar gedrag niet meer terug. Anders bromde ze tegen alle andere katten en nu laat ze de anderen zelfs dichtbij haar komen zonder constant te brommen. Ik ben zo blij met deze ontwikkeling!
5 juni 2010
Vorige week verloor Millie ineens heel veel afscheiding vanuit haar vulva. Ook maakte ze van die persbewegingen. Ik snapte er niets van. Zwanger kon ze niet zijn. Maar wat dan wel? Het was verder geurloos en ze had ook geen koorts. Daarnaast was ze actief, at goed en was zeer knuffelig. Dus ik dacht niet direct aan een ontsteking. Om die reden had ik het nog een dagje aangekeken. De volgende dag was het weer ‘normaal’. Dus ik blij. Maar de dag daarop – vrijdag 28 mei - begon het vloeien opnieuw. Dus naar de dierenarts. De dierenarts had een beetje van de afscheiding onder de microscoop bekeken en zag dat het hier toch om pus ging. Dus toch een ontsteking. Ze kon meteen blijven en ze hebben haar baarmoeder en eierstokken verwijderd. Gelukkig doet ze het heel goed. De wond geneest mooi, ze heeft geen koorts, is actief en eet goed. Uiteraard vind ik het wel jammer dat ik niet meer met haar kan fokken, maar de gezondheid staat natuurlijk op 1. Lastige met dit soort dingen is dat je niet weet wat de oorzaak is. Lag het aan de pil? Komt het doordat ze zo vaak krols was? Nee weten zul je het nooit. Maar ik ben blij dat ik er op tijd bij was en dat ze zo snel weer opgeknapt is.
Simba en Nala zijn gelukkig herplaatst. Ik kreeg zo goed als geen reacties op mijn oproep. Vreemd en erg jammer. Snap er niets van. Zulke mooie en lieve katten. Maar het heeft zo moeten zijn. Het baasje heeft uiteindelijk zelf iemand gevonden en deze mensen wonen niet al te ver van hem vandaan. Zo kan hij zijn lieverds nog af en toe zien. Deze mensen hebben zelfs mij al gemaild en een paar foto’s gestuurd waarvoor ik ze nogmaals wil danken! Nou ze hebben het dus heel goed. Mensen die veel thuis zijn en genoeg tijd hebben voor Simba en Nala. Daarnaast hebben ze ook nog een tuin waar Simba en Nala lekker in mogen spelen. Super gewoon! Ik wil al de mensen die met mij mee hebben gezocht voor een nieuw huisje voor Simba en Nala bedanken via deze weg.
Ik heb wederom een leuke update, foto’s en filmpje van Astrid gekregen van hun Bruce. Dit is wat Astrid mij schreef:
Hi Linda, Wat leuk dat het gelukt is om het filmpje op je site te zetten! Bruce vindt het heel spannend als er iets geprint wordt en komt meteen aanrennen als hij hoort dat de printer aanslaat. Ik heb ook nog een foto gestuurd van Bruce in zijn WK-outfit en een foto van Bruce buiten! Hij vindt het gelukkig niet erg als we hem het shirtje aantrekken en zodra hij een beetje zielig begint te kijken, bijv. als hij zichzelf niet meer overal kan wassen, trekken we het hem meteen uit. Nu met het mooie weer laten we hem elke dag even naar buiten zodat hij lekker achter de mieren, vliegjes en pluisjes aan kan jagen. Ondertussen wordt Bruce alleen maar liever en ligt ook overdag als het even kan het liefst op ons bed, op de vensterbank of boven in zijn klimpaal. Als we heb roepen komt hij meestal eerst voorzichtig om het hoekje kijken. Erg handig als we hem even niet kunnen vinden. Als er dan iets interessant te zien is, komt hij naar ons toe. Maar als het niet zo bijzonder lijkt, draait hij zich meestal snel weer om om vervolgens verder te gaan waar hij mee bezig was. Alleen als hij denkt dat hij iets aan het doen is wat niet mag, verstopt hij zich meestal onder het bed of de bank. Maar dan wel zo dat hij mij kan zien en ik hem. Hij heeft ondertussen ook steeds beter door wanneer we echt willen gaan slapen (en echt niet meer willen spelen). En als hij dan nog verder wil spelen, zetten we hem in de huiskamer. Nu duurt het dan meestal een tijdje voordat hij weer aan onze deur staat te mauwen, terwijl hij een paar weken geleden meteen begon te protesteren als we hem buiten de slaapkamer hadden gezet. Hij wordt al echt groot en kan steeds hoger en verder springen; zelfs zijn gespin (en dat doet hij heel veel, soms alleen al als ik naar hem kijk) klinkt steeds harder! We zijn ook al wat beter geworden in het begrijpen van zijn geluidjes; als hij blij is maakt hij een soort "purrrr" geluidjes of lijkt binnensmonds te blaffen tijdens het spelen, als we binnenkomen worden we begroet met hoge "hè hè" geluidjes en verder heeft hij nog de zeurende "miauw"als hij iets wil, maar niet mag. Verder nog wat kortere "miauws" achterelkaar als hij ons duidelijk iets aan het vertellen is. Dan legt hij ook nog (soms) zijn pootje op mijn arm of hand. Maar dat gedrag hebben we nog niet helemaal ontcijferd.... Bruce heeft vanochtend overgegeven, blèh! Hij ging vannacht al een paar keer voor het bed zitten en het klonk alsof hij zichzelf met heel veel speeksel aan het wassen was. Dus ik dat hij misschien een haarbal probeerde op te geven. Vanochtend kwam het er pas echt uit...mooi groen met een stukje plastic. Hij is dol op het knabbelen op plastic, hij springt zelfs op het aanrecht als ik iets te lang iets van plastic verpakkingmateriaal laat liggen. Vanochtend heeft hij ook voor het eerst zelf een deur weten open te maken door naar de deurklink te springen en dan tegen de deur te duwen! Heb je ondertussen al een nieuwe plek voor Simba&Nala gevonden? Ik heb een vriendin van mij er nog op gewezen, maar die vond 2 in een keer wat veel. Goed zo dat je tijdens de afgelopen vrije dagen lekker voor jezelf hebt gezorgd! Dat mag ook wel eens! Wij hebben lekker geluierd en vorig weekend zijn we veel bezig geweest met opruimen en schoonmaken, want dat moet ook gebeuren.....
Fijn weekend nog! Groetjes, Astrid
Fijn weekend nog! Groetjes, Astrid
Astrid nogmaals dank voor deze leuke update en het leuke filmpje en de foto’s! Ik moest wel lachen hoor! Zo als hij er vandoor gaat met dat A4-tje. En dat shirt! Cool! Nou zo erg zal hij dat shirtje niet vinden hoor. Want hij wil toch door naar het WK?! Alleen dat plastic… Ik weet dat katten hier dol op zijn. Heerlijk om aan te knagen. Maar het is o zo gevaarlijk. Dus we moeten onze katten goed in de gaten houden en zorgen dat ze er niet bij kunnen. Gelukkig kwam het er al snel weer uit. De kleine boef. Nou klein… Bruce is flink gegroeid zeg!
